رنگی بالاتر از سیاهی، ایستاده در صفِ گردباد

رنگی بالاتر از سیاهی، ایستاده در صفِ گردباد!
چوب دو سر سوخته، بینِ دو واقعیتِ نقد و نسیه
در چشم موسوی که خود نقض غرضی است در معنایِ انتخابات!
=== چرا ‫#‏تحریم‬، چرا ‫#‏مشارکت‬ در ‫#‏انتخابات‬؟ ===
چرا در واقعیتِ وضعیت کنونی نه "تحریمِ پراکنده و منفعلانه" و نه "مشارکتِ اعتراضی" هیچیک، تضمینی برای حصولِ نتیجه ای معنادار برای عموم جامعه ندارند؟
اما چرا "تحریم معنادار و ملی" قطعا دارایِ نتایجی تضمینی و ملی است!؟
دوستی واقع بینانه می‌گفت: بدترین وضعیت برایِ ایجادِ تحول در جامعه، انتخاب بینِ "بد و بدتر" برای تغییر است! ولی چاره نیست و باید تن سپرد!
اما "حافظه‌یِ تاریخی" واقع بینانه تر اقرار می کند:‌
... و بدتر از آن، وضعیتی است که مهندسینِ موج سوار، به حکمِ حکومتی، قادر باشند به‌ مصلحت و اقتضاء شرایط و کمیت و کیفیتِ مشارکت، در راستایِ سناریوهایِ از پیش معین برایِ باور‌پذیریِ امری، انتخابِ بد را با بدتر تعویض کنند، ترمیم کنند، تعدیل کنند و یا اصولا کاری نکنند! گاهی اگر کاری نمی کنند، به این معناست که برای آن شرایط سناریویِ مناسبی تدارک دیده اند، و این به منزله ی تمکین به رای مردم نیست! چرا که اگر رای مردم براستی میزان بود پس چرا همین مردم قانونا جایشان در قوای سه گانه نیست؟ بلکه همواره هدف بهره برداری و موج سواری و سرکوب است! بنابراین با تحریم و یا مشارکت، آنها چند سناریوی آماده دارند، که با اجرای آن در دستان مشارکت کنندگان چیزی جز سوختن و باختن نمی ماند! اما در دستانِ تحریم کنندگان برگ برنده ی نقدی میماند!
در واقع مشارکت با اربابی که حاکم است و دارای حکم حکومتی؛ می‌تواند ابزارِ اثباتِ یک سناریوی معین و بیعت عمومی با او باشد! در چنین وضعیتی " بازی‌خورده‌یِ مغبون" چوبِ دوسر سوخته‌ای است که پیشاپیش به قاتلش حکمِ سپید امضاء داده است؛ بی‌آنکه شاهدِ تغییرِ مثبت بنیادی باشد!
چه باید کرد؟
برای انتخابِ راهی مثمر ثمر، باید ضمن اطمینان از وحدتی تاثیرگذار؛ از مغلطه، سفسطه، ابهام، و مبالغ نسیه پرهیز نموده و مبنا را بر واقع بینی و مبالغ نقد گذارد.
1- سفسطه و ابهام: یعنی انتزاع اصلی از یک منطق و تعمیمش با منطقی مغایرِ اولی. یعنی مغایرت نیت و ادعا و عمل. یعنی سپردنِ التزام به قانون قادر مطلق برای تغییر قانون او برخلافِ تمایلِ معلومِ او. یعنی راهنمایی برای مشارکت در انتخاباتی بدون تضمینِ امنیتِ رای؛ یعنی امید بر اساسِ فرضیات و آماری غلط! یعنی چاه نمایی!
2-واقع بینی و شفافیت: یعنی برآورد و شناخت تمام جزئیات یک مسیر مطمئن با استراتژی مشخص و شفاف و گزینشِ تاکتیک مناسب، و تطبیق نیت و ادعا و عمل!
از خود بپرسیم: هدف غایی و استراتژیک ما چیست؟ تغییر قانون اساسی؟ رفاه؟ حالگیری از نظام؟ دفع مثلث جیم برایِ ثبتِ مثلثِ خ؟ تلطیفِ مجلس ملتزمین؟ آیا براستی چنین توانایی برای ما ممکن است؟ آیا اصولا "مجلس با هر ترکیبی" اختیاری فراولایی از خود دارد؟ آیا مجلس می تواند استراتژیهای ویرانگرِ صدورِ انقلاب را تعیین کند؟ آیا مجلس و قوای دیگر تدارکاتچی نظام نیستند؟ آیا نباید یک روز به تقلب "لمپنِ مکلفِ مطیعی" به مرگ میگرفت، تا روز دیگر "ملتزمِ معتدلِ مطیعی" به تب راضی کند؟ آیا میتوان برآمدن دومی را نتیجه ی بی برنامگی و وادادگیِ مهندسین امنیتی نسبت به استاد اعظمِ امنیتی دانست؟ آیا مهندسینِ مجربِ حاکم از یک سوراخ دو بار گزیده میشوند؟ آیا تاکتیکِ ما در راستای استراتژی مشترک، مطمئن و قطعی و تضمینی است؟
.
الف) "تحریم معنادار، قاطعانه و ملی" برای تمام این پرسشها پاسخی قطعی، غیرقابل تصرف، و معین و باصرفه دارد! اولا این تحریم با هیچیک از تحریمهایِ متفرقه یِ قبلی قابل قیاس نیست! چرا که در واکنش و عدم لبیک و عدم بیعت با دعوت کننده ای است که برای اولین بار در انتخابات مجلس از مخالفین نظام برای تثبیت نظام دعوت کرده است. استراتژیِ این رویکرد، "تغییر قانون اساسی" برای استقرار ِانتخاباتی ملی و انسانی با رویکرد همزیستی مسالمت آمیز است.
ب) "مشارکت کنندگان" پاسخهای متنوع، مبهم، قابل تصرف و نامطمئن دارند! و راهی را می پیمایند که پیشتر به نتیجه ای جز افیونِ بی حس کننده دست نیافته اند!ِ چرا که جملگی باید ملتزم به قانونِ قادر مطلقی باشند که از پیش آنها را با تهدید و تحدید خلع سلاح کرده است!
وضعیت کنونی:
1- وقتی خودی های دیروزی، با هجمه ای عمومی و تریبون و پول، با سفسطه و عدم برآورد واقع بینانه، به احتمالِ مبهمِ سهم گیری از یاران قدیمی، از جیب ملت خرج میکنند، آن گاه ملت باید بهای هنگفتی برای اعتماد خویش بر اساس این چاه نمایی بپردازد!
2- در شب انتخابات، و در سراشیبی انحراف، دیگر کاری از دست کسی ساخته نیست، جز ازدست دادن فرصت، و کسب نتایجِ نسیه به جایِ نقد! در این بازی دو سرباخت لااقل بیائیم خودمان نبازیم.
خیام ابراهیمی
6 اسفند 1394
---------------
مشخصات پروژه:
---------------
ماموریت: امنیت میلی
فتوایِ شرعی: حفظ نظام از اوجب واجبات است
مستند قانونی: حکم حکومتی
ابزار:
‫#‏تقیه‬ ‫#‏مباهته‬ ‫#‏مکر‬ با غیرخودی
مجری: خودی
کمک مجری: خودسران هفت سر غیرپاسخگو
پشتیبانی: قوایِ سه گانه و ملتزمینِ به قانون اساسی، و قادر مطلق.