شعر

شعر شاید
قیقاجِ اُمیدِ یک نا اُمید است به تصویرِ معلولِ یک عامل در سراب
که از واکنش در مقابلِ یک گلوله بر سَردَرِ یک پیشانی ناتوان است و
تنها می‌تواند نگوید آه و شعر بِچِکانَد از آه... 
به عشق
به نان
به شراب...
و به جنگ و صلح
بر سَرِ ناباوری
به حقِ یک قناری
از تنها چشمه‌یِ عُلیایِ یک ولایت...
...
شعر شاید
بن‌بستِ شاعر
در ‫#‏مدّاحی‬ و نوحه‌خوانی است!
....
خیام ابراهیمی
20 تیر 1395