قانون گرگ و توسعه‌یِ فرهنگِ دریدگی
معمار قانونِ گرگ، بی هیچ احساسی از ابتدا با فحش و چماق و بالارفتن از دیوار و تجاوز و صدور خویش به غیرخودی آغاز کرد! سال نو از بهارش پیدا بود!
دیربجنبی تمام ایران در کام قانون گرگ دریده خواهد شد و نه از تاک ماند نشان و نه از تاکنشان! مدنیت بدون قانون ناممکن است، اما نه قانونِ گرگ و شبان رمه‌گی
بدون تغییر این قانون، امنیت ملی، و مردمسالاری، خیالی بیش نیست!
وقتی رهبرِ سرخ‌رویِ جامعه‌ای ادعای قانونمداری دارد و اقلیتش چون او سرخ‌گونه‌اند و اکثریتش روی‌زردند؛ عقل حکم می‌کند که سراغ ساختار قانونی رفت که محصولش در فقدان نظارت‌ملی اکثریتِ محرومانِ غیرخودی، انحصار است و شکاف طبقاتی و زاینده‌یِ فساد و بیماری!
آنان که 40 سال بر طبلِ قانونِ غیرمدنیِ گرگ و نمایشِ انتصخابات او زده‌اند، همچون خاتمی که گونه‌هایش از قانونِ گرگ سرخ است و به اقرار خودش منظورش از مردمسالاری، دموکراسی نیست! بلکه مردمسواری ولایی است؛ چون باور دارد که اکثریت مردم رضایت داده‌اند سرنوشتشان را یک سالار (ولایت مطلقه فقیه) که یک انسان زوال‌پذیر است و تا حدِ دیوانه‌گی و جنون قادر است منابع طبیعی یک ملت را با تدارکاتچیان و ملتزمینِ خود در راه صدور خویش به دیارقدس و جهان حمایت کند، تعیین کند! آنگاه باید به فکر تغییر قانون بود! نه انتقاد به قانونمداران قانونِ گرگ‌صفت.
چرا قانون اساسی ج.ا گرگ‌صفت است؟
چون در پوستین میش، ملت واحدی را به مؤمن‌وکافر و خودی‌وغیرخودی تقسیم کرده و دریده و پاره پاره کرده است؛ و اساسا نمی‌تواند حافظ منافع تمام ملت باشد! چنین قانونی نزد مردمی که آلوده به دزدیِ امتِ یک نفر، از جیبِ یک ملتِ عقیم نیستند، نمی‌تواند محترم باشد!
تمام تاخت‌وتاز نظام قانونی ناشی از رأی مشکوک 98/2% مردمِ ساده‌دل به چنین قانونِ خونخواری در پوستین میش است، که 40 سال اراده‌ملی را آنچنان دریده که از دریده‌گان زنجیره‌ای جز خشم فروخورده و خلقیات دریده‌گی باقی نمانده است! اینک پس از 40 سال کسبِ خلق‌وخوی آتش‌به‌احتیاری و اسیدپاشی و چماقداری و قتلهای زنجیره‌ای پنهان و پیدا و حذف غیرخودی، از آن باصطلاح ادعایِ حکومتیِ 98/2% که هیچگاه نظارت ملت مستقل، برآن حکمفرما نبود، بیشتر از چند درصدی باقی نمانده که شامل چوپان‌ها و دلالان و پیمانکاران خونفروش و وابستگانِ آلوده به خون ملتند و درافتادن با این قومِ ویژه‌خوار که بر منابع ملی چنگ انداخته‌اند، جز از دو راه نرم و سخت ممکن نیست! راه نرم #نافرمانی_مدنی تا تغییر قانون است و راه سخت همان است که استراتژیستهای نظام برای قلع و قمع مخالفین، خواستار آنند!
در چنین موقعیتی #ازغدی که یکی از مست‌های قدرت غصبی و مدعی وارثتِ خون جانباختگان است، می‌گوید: ما شهید دادیم و انقلاب کردیم! مخالفین هم شهید بدهند و انقلاب کنند! در بن‌بستِ احقاقِ اراده ملی، اکنون این گزمه‌ی نظامِ گرگ‌صفت، تشویق به خشونت می‌کند! به‌همین دلیل، نه باید فریب این تشویق خونریزانه را خورد و نه به دروغ‌های تدارکاتچیانی چون خاتمی و روحانی امید بست که باز می‌توان به صندوق سوراخ هشتادوهشتی امید بست!
خصوصی‌سازی اما از دید مفسرِ قانون‌اساسی، انتقال منابع ملی به خواصی در حیاط خلوت نظام سلطه است که اگر خودی نباشند نابودند و اگر خودی باشند از رانتهای ولایی در قطار صدور جنگ به دیار قدس بهره خواهند برد!
این یعنی ویرانی کامل ایران بصورتِ کاملا قانونی: قانونی که قانون گرگ است و ملت واحد را به مؤمن‌وکافر و خودی‌وغیرخودی دریده و پاره پاره کرده است!
خیام ابراهیمی
14 خرداد 1397
