بصیرت کرونا

 کرونا فرشته نجات یا ممات؟

بصیرتِ #صاحب_کرونا یعنی:

#تکرارِ همان تک‌تیراندازی، به سر و قلبِ بی‌سلاحِ فرزندِ صغیران‌و

پرچمِ زردِ مولایِ "جهادِ ولرمِ ژله‌ای" در سرد و گرمِ جهان و

بوی کبابِ فیله‌یِ یارانه‌‌ای در آتشِ بنزینِ گران و

مرغِ سربریده‌ی گورخوابان، در عروسیِ خوبان و

نوحه‌‌خوانِ نفوذی در عزایِ کافرانِ دوران و

مولودی در جشنِ "دماغ سوزان" و

تلنبارکردن کشته‌هایِ نهانِ آبان، در جنایتِ اوکراین‌و

کش‌آمدن جنونِ آقای جهان، با فرشته‌‌‌یِ نجات #کرونا از آسمانِ شهرِ ووان‌و

"14بدرِ99" نهفته در شهر ویروس سوهان، تا انتقامِ مقدس از مردم گیلان‌و

یکی در میان، انتحارِ سربازانِ هار کذایی، برای باورپذیریِ این‌ داستان:

بخوان!

بخوان: بِاسم ناخدای آچمز، الذی خلَق‌َالبحران

خَلَق‌َالبحران مِن‌الجنونِ قدرتِ‌مطلقه

و "جنونِ قدرت" به‌نـــامِ معرفتِ انسان و

به کـــام غریزه‌یِ درنده‌‌یِ حیوان.

و این پاتکی است از سویِ راهزنانِ خدای رحمان

به ازایِ تحریمِ بیرقِ زردِ تجاوز، در حسرتِ تپه‌هایِ جولان و

جنگِ جهانیِ سوم از جماران تا آنسوی جهان.

و بخوان! در جشنِ 13رجب و پیروزیِ گروگانگیران جانان:

"اشداء مع الکفار و رحماء بیهنم"

یعنی: ماسک و دستکش و کیتِ آزمایش، برای امتحانِ مؤمنین و حفظِ سرداران و

مرگ و میر برایِ مردمِ‌غیرخودی و کافران به هر سامان و

خوشا به‌حــــالِ سیدنا مولانا شیخ حسنِ نصرالله، در جنوبِ لبنان و

بدا به‌حـــالِ گورِ بی‌کفنان بی‌پدر و مادرِ کودکانِ خیابان!

و این است موجسواریِ شاه نامردان، از روسِ مازندران تا چینِ عُمّان و

سرسره‌بازی رویِ خونِ مردانِ بی‌آب و زنانِ بی‌نان در قرنطینه‌یِ سرگردان

از این ستونِ زندان

تا آن ستونِ زندان.

نامه رسان:

خیام ابراهیمی

2 روز قبل از عید 18 اسفند 98

پی‌نوشت:

1) دیگی که نجوشد برای‌شان... کله‌ی سگ در آن بجوشان!

2) پرچم زرد به معنای اعلان جنگ در صدر اسلام بوده و رنگ زرد پرچم ارتش مقاومت در جنوب لبنان به این دلیل است.