خطای انسانی یا عمد سیستماتیک

ایران، ویران در قرنطینه‌ی خطا یا عمد انسانی؟

آیا بالاخره فهمیدید که امنیت میلی یعنی: اذن پرواز امن در آسمان جنگی، توسط یک مجنون بنگی؟! و آیا فهمیدید که برای دو مثقال آبرو و کیش شخصیت، می‌توان 80 میلیون شهروند را با بلدوزر و با خاک یکسان کرد و بر خود نام #سردار_ملی نهاد و 3 روز به عزایش نشست! اما ملتی اگر کشته سازی و منهدم شود، همچون بت سنگی، خم به ابرو نیاورد و متاثر نشد!
نظام ولایی بنا بر قدرت مطلقه با عمد و یا خطای انسانی مافوق آسمانی، ناشی از بند یک اصل 110 قانون اساسی، تنها سیستم معیوبی است که با تقیه و مکر با غیرخودی و پنهانکاری و دروغ با شهروندان، به جای محافظت از موقعیت جرم فرودگاه، آن را با بلدوزر پاک می‌کند! شهر شهر هِرت است و آب دهان #حاجی_زاده خشک شده از توجیه دروغ‌های زنجیره‌ای حاجی!
هر چند، هیچ دلیل موثقی وجود ندارد که این خطا و اشتباه بوده باشد و یا برای بمباران روانی مردم از این ستون تا ستون بعدی عمد باشد، جز به اذن ترامپ تاجر، در چاه‌نمایی و تعیین نرخ وسط دعوا در اولین لحظات: که این خطای انسانی بود!... اما آیا براستی این خطا بود؟!
40 سال است که منطقه‌ی جرم ایران است!
در سازوکار چنین قانون ضدمردمی، و در فقدان نظارت مردمی قانونی و ملی-میهنی، اگر یک مسئول با خطای انسانی هپروتی از قدرت ساقط شود، ممکن است دیوانه‌ای دیگر در صف ایستاده باشد!
ما راهی نداریم که جز وحدتِ تمام عاقلان در اپوزیسیون، اکثریت مردم عاقل را با یک شاخه گل گرد اقلیتِ مجنون گردِ هم ‌آوریم تا آتش‌به‌اختیار رَم نکند و بتوانیم مشروعیتِ این قانون ویرانی را با اکثریت از سکه بیندازیم و آن را مردمی کنیم.
خبر هولناک است و در دروغی اندر دروغ باز حاجی‌زاده با لب‌های خشکیده، بفرموده می‌گوید: "اخبار هولناک در صبح واقعه، در قرنطینه بود و تا امروز به حاجی نرسیده بود!" عجبا! چند خبر هولناکِ دیگر بصورت سیستماتیک در قرنطینه است؟
با این حاجی و حاجی‌زاده‌های انتحاری، این مام میهن است که قانونا همواره در قرنطینه است! حاجی زاده می‌گوید ما گردنمان از مو باریکتر است! نه عزیرم! این ایران عزیر است که قانونا گردنش از مو باریکتر است و تو هم ذوب در این ولایتی!
مشکل از قانونِ این دارالمجانین هپروتی است، نه از مجانین.
که این تیمارستان، کارخانه‌ی تولید دیوانه‌گانی انتحاری در راه جنونی است پنهانی که همواره با تکیه بر تقیه و مکرهای زنجیره‌ای، محصور در قرنطینه‌اند و بیعت در صف صندوق‌های مارگیری، راز بقای آن است.
بی شرف آن محصور و آن تدارکچیانی هستند که بصورت زنجیره‌ای باز برای تداوم چنین تیمارستانی، مشروعیت می‌خرند تا بقای قاقازاده‌ها و سلبریتی‌هایشان روی خون مردم به قیمت نابودی مام میهن معنادار شود!
باید کار را تمام کرد! اگر موانع اصلی و آتشبیاران و صاحبان خونخوار تریبون در اپوزیسیون به عنوان یار تمرینی آتش به اختیاران بر اساس ادبیات #سلبی_حذفی بگذارند!
که با جیب خالی و پز عالی، به دیوانه باید با گل و ادبیات #ایجابی_جذبی نزدیک شد و او را تصرف کرد!
#مرامنامه راه‌نمای علمی چنین تصرف مسالمت‌آمیز و گلستانی است!
چاه‌نمایی نکن #مزدور بیش از این و شریک جنایتِ دزد و رفیق عبادتِ قافله باقی نمان و شرف را معنا کن!
تنها پرسش علمی این است که علی‌رغم کتمان نظام، ترامپ چگونه در اولین لحظات فهمید موشک‌ها به "اشتباه" به هواپیما برخورد کرده‌اند و نه عمدا؟ با یک سناریوی بمباران روانی هر غیرخودی، به نفع دو ارباب جهانی و بومی و با یک تیر و هزار نشان!
کس نخارد پشت ما...جز ناخن انگشت ما.
خیام ابراهیمی
21 دی 1398