اصالت با سندِ شنیدنی ارباب؟ یا خونِ دیدنیِ رعایا

اصالت با سندِ شنیدنی ارباب؟ یا خونِ دیدنیِ رعایا؟

وقتی تمام تریبون‌های وابسته به قدرت، به‌جای تدوینِ یک نقشه‌راه علمی و میدانی برای استقرار اراده‌ی مردم بر سرنوشت خود، تنها بر سَرِ نمایش #انتخابات_بیعت و اصالتِ بازیگرانش سخن می‌گویند، یعنی سلاطین عالم با سلطان بومی و نواله‌خورانش، همه به نسبتِ اشتها و استطاعت، هر دو دستشان در دو کاسه‌ی چشم پرخون مردم بینوای ایران است! که آن تازه به دوران رسیده‌ی صید و گروگانِ ماهیگیران روسی/انگلیسی آن روز سیاه گفت: بر احوالشان #خون_باید_گریست !
.

1. اونایی که سند سند می‌کنند، فکر می‌کنند، جنایتکار سندش رو میده دست اینا...
سلاطین فقط اسناد دوغ و دوشابی رو میدن به دستِ نواله خوران و خبرنگاران حرفه‌ای در بی.بی.سی و وی.او.ای و اینترنشنال و ... کل تلویزیونهای دوران گذار و سکولاردموکرات و جمهوریخواه و سلطنت طلب...
ایضا آن کارنشناسهایی که به سیاست‌های کلانِ اتمیزه کردن مردم بینوای جهان در سازمانهای بین‌المللی و بومی وابسته به مافیایِ کرونا، اصالت میدن و بفرموده، هر خوانش بین خطوط رو #توهم_توطئه القاء می‌کنند! و در بی‌سندی و اسناد دوغ و دوشابیِ سیستماتیک جانیان، از توطئه علیه بینوایان رویگردانند!
واقعیت این است: سند جهان بنام شورای امنیت دول(نه ملل) و حکومتهای آویزان به ایشان زده شده.
از این رو، انسان قرن بیست و یکمی، لای بازوان قدرتهای جهان در شورای امنیت سازمان دُوَل(نه ملل)، تنها می‌تواند بر اساس نمودار نزولیِ نرخِ قدرت و واقعیت لاجانی خود و خوانش بین خطوط به حقایق پی‌ببرد... نه اخبارِ بهنودیان و چاه نمایی‌های فرخ نگهداران کیسون نژاد!
آیا سندی مهمتر از ویرانی ایران و نفله شدن انسان، در دست داری؟
.
2. اصالتِ صندوق رأی را که می‌خواند؟
اونایی که #نه به نظام سلطه و تحریم فعال رو تنها از طریق صندوق راهزنان میدونن، یا آگاهند و یا نادان!
البته برای نواله خوران فرقی نمی‌کند! آنها نان خود را درونِ هر کاسه‌ی ماستی می‌زنند و یک انگشت در سفره ی چشم خون مردم دارند و بیست انگشت در بیت‌المال و بیت‌الحال سلطان.
هر نوع اصالت دادن به صندوق راهزنان قانونی یعنی #بیعت در صف سیاهی لشکر سلطان، توسط نوچه های درون قطار سیاستهای کلان روی دو ریل چپ و راست میخ شده به زمین تا #دیار_قدس.
این نامزدان ریاستِ دولت ولایی چه روباه باشند و چه شغال و یا زاغکی بال‌شکسته اما در قطار اربابند و نمیتوانند افسار شتر را در شحرای حجاز به چپ و راست بچرخانند. یعنی اختیارشان در نحوه ی سرگرم کردن مسافرانِ درون قطار تا دیار قدس و بین دو ریل ثابت با گروه بازیگران خودشان است نه بیشتر... مسئله این است: روی موجب برساخته بر هیجانات مردم، آیا اینبار این گروه نمایشی نواله بخورد؟ یا آن گروه... مسئله این است!... افسار شتر و یا سکان کشتی در دست مردم نیست! تمایز لکوموتیورانان روی دو ریل ثابت تنها در نوع لباس و لهجه و خلقیات ایشان است! نه قدرت راندن به چپ و راست... کوچکترین انحراف از روی ریل منتهی به سقوط ایشان میشود تا ته درّه...
.
3. رویکرد آزادگان مستقل
اونایی که به این سناریویِ ولایی اصالت نمیدن و در کلاب هاوس ولایی، تکنولوژی گوشیشون اجازه میده، از ساده دلان و نواله خوران قدرت و مغفولین و مرعوبین 7تیرولایی(آلتها و نامزدان آقا) بپرسند:
یعنی شما علی رغم عبرت88 و ... مطمئنید که:
الف) کدخدای ذوب در حکم حکومتی ولایت قانونی، رای صغیران و بندگان قانونی را میخواند!
ب) اتاق فکر سناریو ندارد و معنای موجسازی و موجسواری را نمیداند!
پ) به اپوزیسیونسازی کاذب اتاق فکر نظام سلطه، از میان بازیگران حرفه‌ای و مجرب ولایی خود(همچون محمود احمدی نژاد سفله)، گردِ شعارها و اطلاعات سوخته، مشغول نیست و با زوم کردن روی حقوق ثانویه(به جای کتمان حق اولیه در آب و خاک مشترک در قانون اساسی سلطه) قصد ندارد به عنوان آخرین تیر(تیر هشتمی از درون نظام قانونی) سازوکار قانونی را برای حفظ نظام خود که از اوجب واجبات است، بهره برد و سرمایه گذاری نکند و به مموشیان میدان ندهد!

نتیجه: شنیدن کی بُوَد مانندِ دیدن؟... به جای #تکرار اعتماد به سفسطه‌ها و شعارهای رنگین عقیم، واقعیتی مهمتر از نرخِ بالای تصاعدی منفی در قدرت شهروندی، و در یک سقوطِ قانونی و سیستماتیک و زنجیره‌ای، نیست!
لذا در فقدان مدیریت متمرکز مردم در یک تشکیلات نمادین مثل یک #شرکت_سهامی_عام(نه خاص)...شاید تنها نمودش: یک #نه بزرگ و نمایان باشد به #قانون_اساسی_ارباب و بنده... که در صف‌های خالی، قابل کتمان نیست!

خیام ابراهیمی
23 خرداد 1400