به هوش! مراقب زبانت باش

به هوش!

نوشته ای داشتم به یکی از دوستان که تکرارش در اینجا میتواند مفید باشد.

ایشان برای ابراز مخالفت با نظام، یک عکس تحقیر آمیز را با ادبیات خشونتبار و فحاشی به کار برده بود.

به هوش!

آدرس را نادرست نشان میدهید دوست عزیز!

روش شما نارنجکی است درون نارنج اهداف عالیه.

با یک تحقیقات میدانی و علمی سرانگشتی میتوان دریافت که، این روش مبارزات غیرعلمی که در بخش قابل توجهی از ایرانیان در اپوزیسیون داخل و خارج شیوع یافته یک تکِ هوشمندانه توسط نظام سلطه است و عوارض میدانی آن قابل رؤیت است! و راهی نیست جز تدوین یک روش مسالمت آمیز بر خلاف مبانی تنش آفرین.

جالب است بدانید که قابل اثبات است که حتی آنان که شعار علم میدهند و دارای برند امریکایی هستند نیز، کاملا غیرعلمی مبارزه میکنند و این یعنی بازی در میدان نظام! قواعد نظام هر چه هست جز وحدت مردم در یک میدان امن... تا مشروعیتی از سکه نیفتد و مقبولیت و اعتباری برای تحولات بنیادی در منظر تاریخ و جهان ثبت نشود! چون فصل انقلابهای یک شبه سپری شده و هرگز واقع نخواهد شد. تحولات بنیادی پس از تمهیدات مقدماتی در ستاد مشترک اپوزیسیون، لااقل دو سه هفته تا یکماه وقت میخواهد اما نظام به تب تندی دامن میزند که زود فرو می نشیند!

یعنی یک بشکن میزنند و تن شما می لرزد. (تهدیدات دوران #کامران_قادری که یادتان هست) حالا از خود بپرسید چه شده که سکه برگشته؟!

دسته بندی ادبیات آی دی های فیسبوکی و مبارزین فضای مجازی در فضای مجازی، بزودی انجام خواهد شد و شما خواهید دید وجه مشترک ایشان کدام است و چگونه بخش عمده ای ایشان ناخودآگاه در بازوان یک اختاپوس از هم بیگانه اند اما چگونه توسط یک سر واحد که با همه بصورت مستقیم و غیرمستقیم رابطه دارد، هدایت میشوند، به جان هم می افتند... جنگهای زرگری و واقعی راه می افتد... و چگونه در اتاق فکر برای گرفتن ماهی دلخواه، آب گل آلود میشود.

هدف تخریب سازمان فکری اپوزیسیون است و به برخی که استعداد کافی و لازمه را دارند میدان داده میشود. جاه طلبیها را شناسایی میکنند...خطها را توسط دیگری منتقل میکنند...همانها که به تلویزیون کانال یک تبلیغات حکومتی دادند و بعدا آقای همایون اعلام کرد که دستشان را کوتاه کرد... آنها هنوز با هزار چهره و با کراواتهای فیروزه ای و رنگارنگ هنوز در میدانند!

تاکتیکهای انحرافی از اقبیل تشویش فضای اپوزیسیون و انحراف از هدف اصلی، البته یک مبارزه است اما در میدان نظام سلطه. این سیاست است که در حال حاضر دارد تقویت میشود.

بند اول 14 تن هم انحراف موضوع به خامنه ای است که اکثریت مردم با قانون اساسی او بیعت کرده اند.

مشکل از قانون اساسی است و راهی نیست جز اینکه آن اکثریت در یک میدان واقعی گرد اقلیت، با اثبات عدم بیعت خود با قانون، مشروعیت اقلیت را از سکه انداخته و برای خود اعتباری غیرقابل کتمان بخرد! وگرنه اپوزیسیون اگر نتواند اثبات کند که دارای اکثریت است، باید به روشهای اقناعی روی آورد و بر تعداد خود بیفزاید! ورگنه در میدانی نابرابر با جیب خالی و پز عالی نمیتوان میان آب و گل آلودی که همواره به نفع صاحب زر و زور و تزویر است، ماهی دلخواه خود را گرفت.

این کار از ستاد مشترک اپوزیسیون بر می آید که دارای نقشه ی راه و یک نفلسفه و استراتژی و تاکتیک مناسب با توان اکثریت مردم باشد که بتوانند طبق رهنمود شاهزاده رضا پهلوی بصورت مسالمت آمیز، تا هداف نهایی که استقرار اراده مردمی است، طی طریق کنند.

اما متاسفانه اپوزیسیون متحد نمیشود که مثلا بتواند یک فرد کاریزماتیک همچون #شاهزاده_رضا_پهلوی و یا دیگری را بصورت دموکراتیک و شفاف بلندگوی خود کند!

بنابراین آن چه به عنوام مبارزه مطرح ایت بازی کردن در میدان نظام سلطه است.

به قول شاهزاده که گفت حکومت پهلوی در دوران خود فاقد فیلسوف بود، امروزه شاهدیم که اپوزیسیون هم فیلسوف ندارد که بتواند مبانی وحدت را تئوریزه کند! هر چند این حقیر به قدر وسع چنین کرده ام. او گوشهای عافیت آن را نمیشنوند.

مبارزه بدون تفکر و پریشانی روی امواج هوش هیجانی نازل و در بادهواست، ای فرهیختگان اپوزیسیون.

پیروانی کر و کور نباشیم. ما راهی جز روشهای اقناعی زودبازده بر اساس ادبیات ایجابی جذبی نداریم. و گرنه با ادبیات سلبی-حذفی این ره که می رویم به ترکستان است!

خیام ابراهیمی

20 تیر 1398