تحریم ایجابی،
آری!
تحریم سلبی و یا مشارکت، نه!
تحریم تا #تجدید_رفراندوم_58 با نظارت وکیلان راستین مردم(اپوزیسیون و مردم مستقل+سازمان ملل) وقتی به قانون تقیه و درستکاری قانونمدار خیانتکار شک داری، سرنوشت خود را به او نسپار تا دریده نشوی! رای تو تسلیم سرنوشت توست به دستِ ملتزمین به اصل تقیه با غیرخودی.
گذشته از اینکه انتخابات در چارچوب این قانون اساسی جز بیعت با قدر مطلقه و ملتزمینش ثمری ندارد و هیچ منتخبی دارای اختیار برای گرفتن سفارش از مردم نیست، وقتی خوانش صندوقها در دست مردم نیست، آن چیز که خیلی مهم است و رهبر قانونی بارها اشاره کرده است موضوع تعداد مشارکت کنندگان برای بیعت با قدرت او در قانون است که هر چه خواست حکم کند! و مشروعیتش این باشد که اکثریت مردم به قانون اساسی امید دارند.
در چنین موقعیتی چگونه میتوان اثبات کرد که اکثریت مردم این قانون را نمیخواهند و باید تغییر کند؟ تا خواست اکثریت بتواند مشروعیت قانون اساسی را از سکه بیندازد جوری که کتمان ناپذیر باشد!
این اکثریت هرگز نخواهد توانست خود را ثبت کند مگر در یک میدان قابل سنجش. وگرنه اگر یک میلیون نفر هم در صفها بایستند باز نظام برای مصلحت حفظ خودش بالای 50 درصد آمار مشارکت کننده نشان خواهد داد!
اما وقتی در کنار صفها تعداد مردمی که با یک نماد معین خواستار تجدید رفراندوم 58 باشند، عملا این قانون اساسی است که از سکه خواهد افتاد و مشرعیت قدرت مطلقه را به چالش خواهد کشید.
به همین دلیل تحریم ایجابی باید در میدان نمودی عینی داشته باشد و اگر این موضوع بموقع و در فرصت کافی برای فهم عمومی بصورت درست و به یک شکل مسالمت آمیز جا نیفتد، عملا مفدی واقع نخواهد شد! یعنی اگر 70 درصد مردم هم مشارکت نکنند نمودی عینی نخواهد داشت. چون شمارش در دست مردم نیست.
در واقع روز انتخابات فرصتی است که میتوان تهدید تکرار مشرعیت کاذب را در یک میدان واقعی به چالش کشید! و این واکنش باید از حالا طرح شود تا ایده های گردهمایی چه بسا زودتر در میادینی که اقلیت در آن حضوری فیزیکی دارد مطرح شود!
به باورم خواست عمومی #تجدید_رفراندوم_58 بهترین گزینه است که باید با نظارت اپوزیسیون و مردم و ارگانهای بین المللی صورت گیرد. یعنی حتی شکل بیان و طرح و اجرای این خواسته نیز باید از همین حالا به چالش کشیده شود، تا در دقیقه نود دچار چندگانگی در روش ابراز آن نشود.
خیام ابراهیمی
18 آذرستان 98
تحریم سلبی و یا مشارکت، نه!
تحریم تا #تجدید_رفراندوم_58 با نظارت وکیلان راستین مردم(اپوزیسیون و مردم مستقل+سازمان ملل) وقتی به قانون تقیه و درستکاری قانونمدار خیانتکار شک داری، سرنوشت خود را به او نسپار تا دریده نشوی! رای تو تسلیم سرنوشت توست به دستِ ملتزمین به اصل تقیه با غیرخودی.
گذشته از اینکه انتخابات در چارچوب این قانون اساسی جز بیعت با قدر مطلقه و ملتزمینش ثمری ندارد و هیچ منتخبی دارای اختیار برای گرفتن سفارش از مردم نیست، وقتی خوانش صندوقها در دست مردم نیست، آن چیز که خیلی مهم است و رهبر قانونی بارها اشاره کرده است موضوع تعداد مشارکت کنندگان برای بیعت با قدرت او در قانون است که هر چه خواست حکم کند! و مشروعیتش این باشد که اکثریت مردم به قانون اساسی امید دارند.
در چنین موقعیتی چگونه میتوان اثبات کرد که اکثریت مردم این قانون را نمیخواهند و باید تغییر کند؟ تا خواست اکثریت بتواند مشروعیت قانون اساسی را از سکه بیندازد جوری که کتمان ناپذیر باشد!
این اکثریت هرگز نخواهد توانست خود را ثبت کند مگر در یک میدان قابل سنجش. وگرنه اگر یک میلیون نفر هم در صفها بایستند باز نظام برای مصلحت حفظ خودش بالای 50 درصد آمار مشارکت کننده نشان خواهد داد!
اما وقتی در کنار صفها تعداد مردمی که با یک نماد معین خواستار تجدید رفراندوم 58 باشند، عملا این قانون اساسی است که از سکه خواهد افتاد و مشرعیت قدرت مطلقه را به چالش خواهد کشید.
به همین دلیل تحریم ایجابی باید در میدان نمودی عینی داشته باشد و اگر این موضوع بموقع و در فرصت کافی برای فهم عمومی بصورت درست و به یک شکل مسالمت آمیز جا نیفتد، عملا مفدی واقع نخواهد شد! یعنی اگر 70 درصد مردم هم مشارکت نکنند نمودی عینی نخواهد داشت. چون شمارش در دست مردم نیست.
در واقع روز انتخابات فرصتی است که میتوان تهدید تکرار مشرعیت کاذب را در یک میدان واقعی به چالش کشید! و این واکنش باید از حالا طرح شود تا ایده های گردهمایی چه بسا زودتر در میادینی که اقلیت در آن حضوری فیزیکی دارد مطرح شود!
به باورم خواست عمومی #تجدید_رفراندوم_58 بهترین گزینه است که باید با نظارت اپوزیسیون و مردم و ارگانهای بین المللی صورت گیرد. یعنی حتی شکل بیان و طرح و اجرای این خواسته نیز باید از همین حالا به چالش کشیده شود، تا در دقیقه نود دچار چندگانگی در روش ابراز آن نشود.
خیام ابراهیمی
18 آذرستان 98
No comments:
Post a Comment