میدان میلیونی امن در 22 بهمن

#میدان_میلیونی_امن
از این مسالمت‌آمیزتر چیست؟ #تجدید_رفراندوم_آری_یا_نه_58 با نظارت ملی، در 97
یک تیر و دو نشان با "تبدیل تهدید به فرصت"
#راهکار میدانی‌وعملی برای #اپوزیسیون: دلایلِ همایشِ مستقل و معنادار اکثریت، در نمایشِ اقلیت!
وقتی اقلیتی آزاده در بن بست قانونی، زیرپای اکثریتی که خود را عین حق می‌داند له می‌شود، راهی ندارد جز گریز و چپیدن در سوراخ و یا جنگِ خونین! اما وقتی اکثریتی آزاده، زیر پای اقلیتی که خود را عین حق می‌داند له می‌شود، می‌تواند او را با تعداد آغوش خود در خانه‌ی حریف، محاصره و آچمز و ناگزیر به تبعیت کند! چون "اقلیت زورگیر" راهزن است و اکثریت پراکنده را در کوچه پس کوچه‌ها به لطایف الحیل خفت و نابود می‌کند! این است راز سلبی تحریم و محو شدن در خانه، و یا راز ایجابی تصاحب قدرت در حاشیه و میدان حریف، بدون مشارکت با انحصارات قانونی تا تغییر قانون به نفع همه، حالا می‌خواهی ناشیانه بگریز و در خانه بنشین و محو شو! و یا در حاشیه و در میدان تصرف کن! خود دانی! 22 بهمن برای اقلیت و اکثریت چنین فرصتی است! منتها حضور اکثریتی، نیازمند #فراخوان عمومی و اتخاذ روش واحد برای یک هدف مشترک، با یک زبان و در یک مکان و در یک زمان است! اپوزیسیونی که نتواند خود را در این 3 عنصر، متحد کند، هیچ‌گاه نخواهد توانست به حق واقعی خود دست یابد! متاسفانه در بن‌بست قانون اساسی که راهی برای حضور ملی نیست، سالهاست که گروه‌های جنگ‌طلب که خود را قربانی و اقلیت می‌دانند، توانسته‌اند ادبیات و روش‌های خصمانه‌ و رادیکال خود را بر اکثریتِ پراکنده و محذوف، غالب کنند و قدرت اکثریت محذوف را به نفع خود مصادره کنند و استقرار آزادی را به روشهای مسالمت آمیز در حاشیه(نه متن)، به تعویق بیندازند!
راهپیمایی 22 بهمن (تبدیل تهدید به فرصت):
پرسش حیاتی: چگونه می‌توان مورد سوء‌استفاده و مصادره به مطلوب دو گروه اقلیت حاکم و محذوف در پوزیسیون و اپوزیسیون قرار نگرفت؟
بدون استفاده از چنین فرصت مسالمت‌آمیزی، بازیچه‌ها باید منتظرِ معجزه‌ی بازیگرانِ پشت‌پرده در سرنوشتِ ملیِ خویش، باشند! و خودکرده را تدبیر نیست!
امروز، چشمِ مام میهن و قانون‌ملی و صلح داخلی و جهانی به هشیاری و اقدامِ عاجل و مدنی و مسالمت‌آمیزِ قلم و قدم آگاه ماست! بلندگو باید در دستِ ملت آگاه باشد! نه در تکددستِ صاحبانِ قدرتِ تریبونِ رسانه‌های انحصاری و جیره‌بگیران و بله‌قربان‌گویان!
در راستای احقاق "وحدت ملی" به‌عنوان قدرتی فراتر از بمب‌وموشک، وتعبیر شعار #میدان_میلیونیبرای خریدن اعتبار ملی و ثبتِ مقبولیتِ تحولات بنیادی، اینک در آستانه‌ی 2 رویداد تاریخی کنفرانس#ورشو و سالروز تحولات بهمن 57، با حضوری میلیونی در یک میدان امن و دارای مجوز برای حضور مردمی، می‌توان بصورت مسالمت‌آمیز با یک تیر دو نشان زد:
1- می‌توان بلوغ و استقلال ملت ایران را با پرهیز از ادبیات خشونتبار و ابرازِ شعارهای صلح‌آمیز و مسالمت‌آمیز مبتنی بر حقوق برابر و بنیادیِ حقِ تابعیت (در آب و خاک مشترک)، برای پیشگیری از نوشتن سرنوشت ملیِ تک‌نفره با روش‌های چکشیِ قانون و بواسطه‌ی قوانینِ انحصاریِ اربابان خارجی و داخلی ثابت کرد: اختیار کشور با ملت و قوانین ملی است، نه اربابان و زورگیران عقیدتی و معنوی و مادی!
2- می‌توان خواستار تجدید #رفراندوم #آری_یا_نه 58 (تنها با نظارت ملیِ ملتِ مستقل از ایدئولوژی) شد!
این امن‌ترین، متمدنانه‌ترین و مهیاترین و هوشمندانه‌ترین روش ابراز خواست مردمی و احقاقِ وحدت ملی، در یک میدان میلیونی برای حضوری ملی است!
_چرا نباید در یک فراخوان عمومی توسط مصلحان‌ملی و #ستاد_مشترک_اپوزیسیون اکثریتِ مخالفین #فراخوان شوند تا به‌موازات نمایشِ اقلیت ثابت، با همایش میلیونی و اکثریتی در یک #میدان_میلیونی_امن اعتبار و مقبولیت خود را در آن کفه‌ی ترازوی مشروعیت اقلیت بگذارند! تا با درخواست تجدید #رفراندوم #آری_یا_نه برای تغییر قانون اساسی به نفع حضور تمام ملت، و با فراهم آمدن مقدمات استرداد و استقرار اراده ملی، به روشی نرم، به وحدتی ملی برای صلح با خودی و غیرخودی و جهان دست یابیم که قدرتش بالاتر از هر موشک و بمب اتمی است!
_چرا نباید با بهره‌گیری از مجوز راهپیمایی مردمی، از این میدان میلیونی بهره نبرد و تهدید را به فرصت تبدیل نکرد؟
همواره تحریمی که منجر به خانه‌نشینی شود، قابل تفسیر و شبهه‌دار است و این پتانسیل را دارد که با بزرگنمایی، به خوانشی مبهم و یکسویه تبدیل شود! آیا چنین حضور معناداری بهتر از سرکوب در کوچه‌پس‌کوچه‌های بدون مجوز نیست که با چاه‌نمایی ویژه خواران، بهانه‌ی سرکوبِ هشتادوهشتی را در پیشینه دارد!
برای اولویت حقِ آب‌وخاک مشترک و طبیعی و اولیه، بر هر حق ثانویه از قبیل ایدئولوژی (که بدون اولی دومی مقدور نیست و جابجایی این دو در قانون اساسی موجبِ غصب حقوق اولیه‌ی تابعیت به نفع صاحبان حقوق ثانویه‌ و متعاقبا ویژه‌خواری و شکاف طبقاتی و فساد و ویرانی شده است)، راهی نمی‌بینم جز ابراز شفافِ این خواسته به‌صورت جدی و عاجل و مسالمت‌آمیز و با دوری از خشونت و روش‌های ویرانگر انقلابی!
آگاهانی که با معطل‌کردنِ ملت از این ستون تا ستون بعدی در برزخی زنجیره‌ای، آدرس را درست نشان نمی‌دهند، عملا موجب اتلاف توان ملی و انفجارِ خشمی فروخورده‌ از رگ‌ ملت بینوایند! ایشان یا خوشه‌چینانی عافیت‌طلبند، و یا خائن و شریکِ دزد و رفیقِ قافله! چنین میادین امنی، همواره آزمایشگاهی است تا حضور در میادین امنِ نمازجمعه‌های هر هفته، در هر شهر...جایی برای اثباتِ وزن کشیِ وحدتِ ملی، خریدن اعتبار واقعی و از سکه انداختن مشروعیت کاذب، بصورت واقعی و عینی... نه گمانی و خیالی و مجازی.
خیام ابراهیمی
11 بهمن 1397
#سرکاریم
لینک پیوست: پیشنهادی در سال گذشته بود!

ehd

https://www.facebook.com/photo.php?fbid=1979464005646760&set=a.1374823816110785&type=3&permPage=1