#شهروند_مدنی
در جهان فعلی بدون تضمین فانونی حیاتِ #شهروند_مدنی جامعه امکان استقلال ندارد! یا باید وابسته شود و یا از هم بپاشد! به همین دلیل نظامهای_دیکتاتور_ملی (اربابان بومی) برای حفظ امنیت ملی و تمامیت ارضی کشور از روشهای سرکوب بهره میبرند! و با این روش لقمه ای میشوند برای نظام سلطه ی جهانی و اربابان استعمار عالم. اربابی را به گروگان بگیر، ملتی در گروگان تو خواهند بود! بر اساس این فرمول، اگر یکی را در تنگناها و دامهای لابی ها و زنجیره‌ی هم پیمانهای خود بچاپی، ملتی را ویران کرده است!
تقویت قدرت "شهروند مدنی" میتواند به شکل تصادفی به ابرهای بالای سر خود مردم واگذار شود و روبنایی باشد و نیز میتواند بصورت زیربنایی و ساختاری باشد!
مبارازت تصادفی نیز در دام افسران اطلاعاتی از همین مدیریت تصادفی و ابری تبعیت میکنند که نهایتا منتهی به سرکوب و سرخوردگی خواهند شد! اپوزیسیون ایران از مصادیق چنین مبارزه ای است!
به باورم در جوامع متنوع سنتی، تقویت شهروند مدنی دارای یک فرمول ثابت فراگیر نیست!
سالها پیش طرحی داشتم راجع به چگونگی تقویت شهروند مدنی در ایران. که با تشکیل شوراهای محلی تا ملی، از هر خانوار یک نفر در شوراهای محلی ( در مدارس و مساجد و مکانهای ورزشی و عمومی دائر در محلات) با مشارکت در نظام تصمیم سازی برای حل مسائل محلی به تمرین میدانی بر اساس دو اصل همزیستی مسالمت آمیز و هم افزایی مردمی بپردازد! که انگیزه ی حضورش وابسته به #یارانه باشد! و ارزش اجتماعی اش وابسته به توفیق در رعایت حقوق شهروندی. دستور جلسات این شوراها میتواند در فهم حقوق شهروند برابر عمومی و محلی باشد!
متن ذیل نظر به رویکرد لاک در مورد تقویت شهروند مدنی دارد!
خیام ابراهیمی
دی 1397
No comments:
Post a Comment