بندها و آوندها

بندها و آوندها
------------------
"به ارتفاعِ سایه‌یِ این دارِ متعال"*
به بالا می‌نگرم
ذهنِ طناب
مشوش از خدایانِ مقوائی
و عَلَمِ کـُـنده‌یِ خشکِ گیاه
تســــلـیــم
به زنده و مرده‌ی آسمان
و بصیرتِ سستِ پنبه‌هایِ بافته
که میانِ میخ‌هایِ باور
از هراسِ رعد و برقی
خِفت کرده
صدو بیست و چهار هزار یاخته
به شش هزار سال بند‌هایِ وَهم.
آن‌سوتر
درختی جاری
سبز می‌کند آبی را
به بشارت و انذارِ یاخته‌ها
حَــیّ
میان ریشه‌ها
و آوندهایَــش
به بالایِ نگاهی که
هیچ آوندی را
گِـــرِه نکرد!
........................
خیام
7 اردیبهشت 93
*پس‌نوشت:
موضوع: به رسمِ امانت
با پوزش از دوستانِ گرامی، پس از 150 لایک، اندک دستی به سر و گوشِ این نوزادِ شش‌ماهه کشیدم، در حد بریدن ناف و تعویض قنداق و افزودنِ تاج خاری بر سرِ نوزاد ( که در "سیاهه سواد دانَم" جای مانده بود) ، تا شاید بدون تغییر جنسیت، از تشویشِ نوزاد بکاهد! بشرح ذیل:
بریدن بند ناف: حرفِ "را" را از پایان مصرعِ "صدو بیست و چهار هزار سلول را" بریدم.
تعویض قنداق: به‌جایِ واژه‌یِ بیگانه‌یِ "سلول"، از واژه‌یِ پارسیِ "یاخته" بهره بردم.
تاج خار: افزودنِ این مصرع به مطلعِ نوشته: "به ارتفاعِ سایه‌یِ این دارِ متعال"