خود شناسی شاعر

خود شناسی شاعر
(نوشته ای در باب دوستی فله ای شاعران دل): 
=============================
از هر کرانه تیر دعا کرده‌ام روان
باشد کز آن میانه یکی کارگر شود. ( حافظ)
............
............
در "فیس بوک" سه شخصیت عمومی عنوان شده است:
1- پیروانِ کاربر (دنبال کنندگان)
2- پیروی شوندگانِ کاربر
3- دوستان
اینکه کاربری در خواستِ دوستی به کسی می دهد برای او تعهدی به همراه دارد در حد "دوست" که این دوستی دوطرفه است! اما اینکه کاربر کسی را پیروی کند، نه! ( پیروی دلبخواهی است)!
عیب نیست که هیچ، خیلی هم خوب است که شاعری ده ها هزار "مخاطب" داشته باشد، اما آیا او می تواند برای تمام آنها بصورت خصوصی دوستی فعال باشد؟!
مخاطبان عزیز و دوستان! من فکر میکنم درخواست دوستی همراه با تعهد است که باید عملا و اخلاقا از عهده ی آن برآئیم. در واقع ما باید بتوانیم فرقی بین شخصیتهای سه گانه قائل شویم تا آنها با هم تمایز داشته باشند چون عناوینشان با هم فرق میکند. حال از خود می پرسم:
آیا دروغ کافی نیست که من درخواست دوستی برای کسی بفرستم اما صرفا و تنها از او تعهد بخواهم اما خود را ملزم به تعهدات خویش ندانم؟
و آیا هنوز این دروغ برای منافعی یکجانبه ی تنها من لازم است؟
شاعری که در پی هزاران دوست است
حتی چون سیاستمداری نیست که ملتی دوستش میدانند
تا برای حقوق جماعتی از خود مایه بگذارد!
جز آنکه ادعای شگرف رسالتی داشته باشد برای عموم
و یا بخواهد چیزی کسب کند از نمازگزاران
بی آنکه بتواند چیزی بدهد چون خدا
و یا حتی دانه ای تسبیح به هر یک بحر شفا
کدام شاعر می تواند اداء دوستی کند با تک تک هزاران دوست؟
براستی یک دوست می تواند دوست چند نفر باشد؟
پس به دوستی شاعرانِ کاسبی که در جستجوی مشتری اند دل مفریب! کاسبی عیب نیست، اما در چارچوبی معنادار. براستی این که کسی برای فروختن شعرش به مردم نیازمند، بر آنها نام دوست بنهد اما آداب دوستی به جای نیاورد چه نام دارد؟
پس:
پیش از جستجوی دوستی
اول وسعت وجود خود را متر کن!
شاید یکی یا ده تا کم و بیش دروغ نباشد!
با این حساب آیا میتوان نتیجه گرفت که:
شاعری که هزاران دوست دارد
اما قدر ِدوستی نمی تواند
فروشنده ای بیش برای اشعارش نیست؟!
به بهای پول، شهرت، و یا تکریم و لبخندی و بوسه ای...
مگر آنکه به جز نامِ "هوادار" و "نه دوست"
یارگیری نکند!
...
با این همه
در هجوم ادعاها و طمع ها و خیرات و حسنات
شاید بتوان سره را از ناسره تشخیص داد و
لااقل به خود دروغ نگفت.
پس بیائیم دست کم در این فضای مجازی بین "دوست" و "پیروی شوندگان" و "پیروی کنندگان" فرقی بگذاریم، تا کمی تمرین تعهد کنیم.
بنده خود شخصا به اغلب ( و نه همه) درخواست دوستیها پاسخ رد نمیدهم و به اندازه ی وسعت وجودی به نوشته هاشان میپردازم. اما سعی میکنم خارج از توان خود از کسی تقاضایِ دوستی که در توانم نیست نداشته باشم، و در اینصورت تنها پیرو چنین کاربران محترمی خواهم بود که دوستشان دارم اما ادای حق دوستی نتوانم.
نمی دانم شاید اشتباه می کنم. خوشحال می شوم اگر با کمک دوستان و کاربران محترم فیس بوک از این اشتباه به در آیم.
با سپاس.