تــنــگ‌نایِ شعرِ "من"
***************
"من"
"من"
"من"
"من":
چهار دیوارِ بی روزن
نقطه‌یِ بایِ کعبه‌ای بی جهان.
تو:
یک زمین و یک هوا و آسمان...
در نقطه‌یِ نـــــونِ واژه‌یِ "من"
...
"من":
چـــــار میخِ نقطه‌ای تنگ و گم
در آخرِ دیوانِ شعرِ "مـــا"
مـــا:
شاعری با شعرِ "من"!
تو: من.
من اما:
من وَ من وَ من...!
----------------------
خیام ابراهیمی
19 بهمن 1392
***************
"من"
"من"
"من"
"من":
چهار دیوارِ بی روزن
نقطه‌یِ بایِ کعبه‌ای بی جهان.
تو:
یک زمین و یک هوا و آسمان...
در نقطه‌یِ نـــــونِ واژه‌یِ "من"
...
"من":
چـــــار میخِ نقطه‌ای تنگ و گم
در آخرِ دیوانِ شعرِ "مـــا"
مـــا:
شاعری با شعرِ "من"!
تو: من.
من اما:
من وَ من وَ من...!
----------------------
خیام ابراهیمی
19 بهمن 1392
No comments:
Post a Comment