اتحاد در دوران پیشاآزادی

چرا #اتحاد در دوران #پیشاآزادی با ائتلاف مقدور نیست!
ائتلاف از مباحث آزاد اندیشی و از جنس اندیشه است، نه حق بنیادی که ککتمان ناپذیر است و جای بحث و گرایش فکری ندارد!
موضوع این است که ما در شورای ملی و در یک حکومت سکولار دموکرات حضور نداریم.
وقتی خانه در غصب یک قدرت است! همه با هم باید در فکر بازپسگیری آن باشند! اینجا بحث از حق بنیادی شراکت در آب و خاک است!
بحث ائتلاف برای تعیین رنگ مبلمان امری است که پس از بازپسگیری خانه مطرح است. پیش از آن تمام صاحبان خانه ناگزیرند تنها در فکر نقشه‌ی راه واحد باشند... و هر کس که در این گردهمایی حاضر نشود در واقع خود را شریک نمیداند و یا میخواهد خوشه چین باشد.
ائتلاف ایدئولوژیک در دوران پیشاآزادی یک دامچاله برای تصاحب قدرت توسط همفکران بدون نیاز به تمام شریکان است.
وحدت در دو موقعیت دو نوع استراتژی و تاکتیک می طلبد!
وحدتی که حول ایدئولوژی مطرح باشد در واقع تاکتیکش سلب و حذف است.
یعنی شما می آئید برای سلب یک تفکر دیکتاتوری از خرافات میگوئید. یعنی با سلب ویژگیهای ایدئولوژی حاکم میخواهید بخشی از جامعه را حذف و یا پالایش کنید.
این کار در زمانی که اولویت با نقشه ی راه برای استرداد حق آب و خاک غصبی است، بیش از آنکه برای منافع مشترک وحدتبخش باشد، مانع است! چون جای طرح آن امروز نیست!
این همان حرفی است که آقای نوری علاء متوجه آن نیست. اصلا نمیتواند و یا نمیخواهد عنایت داشته باشد که ائتلاف ایدئولوژیک در این زمان بی معناست... به همین دلیل میگوید ما نمیتوانیم با مجاهدین یا چریکهای فدایی خلق و یا مذهبیون ائتلاف کنیم. ما تنها با سکولار دموکراتها که خودمانیم میتوانیم ائتلاف کنیم. و چون خودمان سکولار دموکراتیم پس همه بیایند دور ما بگردند! ما دور کسی نمیگردیم.
ببینید عدم درک موقعیت توسط اشخاصی که نگاهی فلسفی به مقوله ی موقعیت تاریخی
ندارند کار را به کجا میکشاند؟
113 سال است که ما در همین نقطه درجا میزنیم.
چون قدرت درک این را نداریم که ما در شورای ملی سکولار دموکرات نیستیم. ما آواره در وطنی هستیم که خانه در دست ما نیست! و در چنین موقعیتی تنها باید برای بازپسگیری بر اساس حق مشارکت اتحاد داشته باشیم. پس از این استرداد و استقرار آزادی است که بحق ایدئولوژی معنادار میشود. پیش از آن همه در یک منفعت شریکند که در قدرت و در دستشان نیست!
این نکته خیلی ساده است!
کار شبیه مجمع عمومی سهمامداران یک شرکت سهامی عمومی است که در مجمع آن تمام سهامداران ( فارغ از اندیشه و گرایش فکری) باید و باید در آن حضور یابند تا بتوانند بر اساس این حق بنیادی تازه به طرح عقاید و راهکاری اقتصادی بپردازند و احیانا در آن مجمع ائتلاف کنند تا بتوانند هیات مدیره ی جدید را انتخاب کنند!
شما اگر بخواهید مجمع عمومی را گرد هیات مؤتلفه جمع کنید در واقع دست به کاری غیراصولی زده و از قبل کودتا کرده اید!