چرا طبرزدی در دقیقه 90 وارد میدان میشود؟!
نوشداروی پس از مرگ سهراب.
آیا در دقیقه‌ی 90؟
اونم راهکار #طبرزی ؟!!!!!!!
1) هر چند مهم نیست که بارها این طرح را پیشنهاد کردم و به روی مبارک نیاوردید!
با این حال تیتر زدید: #راهکار_طبرزی ؟... خیر! شما اولین نفر نبودید! اما هم مهم نیست و هم هست! مهم نیست چون مهم نتیجه است و اعتبار نام نیست! اما مهمه چون کسی که بتونه در دقیقه 90 با ادبیات تنش آفرین، یک طرح مشالمت آمیز رو به نام خودش بکنه، اونم با ادبیاتی که بیشتر آتشبیاریه برای آتش به اختیاران، در واقع باید از عقوبتش ترسید! اون داره جا پای خودش رو برای روز مبادا که باید ازش ترسید سفت میکنه! ایکاش این طرح مشالمت آمیز رو نابودش نکنند!
2) اما به تاریخ این طرح در عکس در سال گذشته و لینکهای مکرر ذیل متن، و طرحهای مشابه مسالمت آمیز چنین طرحی در انتخابات 96 و پیشتر عنایت کنید...!
آیا تریبون‌ها خفت شده‌اند؟ و یا هوش سیاسی اپوزیسیون همینقدر است؟!
حالا باز هم دیر نشده!
به جای کشاندن ملت در بن بست بدون مجوز کوچه پس کوچه های سرکوب، نظام از مردم برای حضور در نماز جمعه ها دعوت میکند میتوان بصورت مسالمت آمیز به حواشی همین نماز جمعه های امن و دارای مجوز در تمام شهرستانها مراجعه کرد و مثل یک شهروند متمدن بدون خشونت و فحش و شعار مرگ، برای کم شدن بار 80 میلیون فر بر دوش یک نفر، تقاضای انتقال قدرت تصمیم سازی سرنوشت 80 میلیون توسط یک نفر را به تمام مردم، طلب کرد!
تا کی ملت باید از مجوز نسل گذشته، مفتخوری کند!
یکی سرنوشت بسازد و بار سنگین مسئولیتش را متقبل شود و سرکوفتش را نظام تحمل کند؟!
مردم خود باید دست از مفتخوری بردارند و خود بخواهند که حاکم شرنوشت خویش باشند!
و راه بیان آن بصورت پراکنده نیست که امنیت مملکت از هم بپاشد و عده ای قربانی شوند!
نظام خدمتگزار که همواره از شعارهای مردم میگوید و خود را پیرو مردم میداند، حتما اگر این تقاضاهای بنیادی بصورت مدنی بیان شود از آن استقبال خواهد کرد!
اما متاسفانه بعلت سرماخوردگی مزمن، عزمی از سوی اپوزیسیون انقلابی و پرخاشجو و نفرت پراکن نیست! میتوان با آغوش مهر تغییرات بنیادی را طلب کرد و در کنار اقلیت در میدانهای امن برای اکثریت خود اعتبار و مقبولیت خرید...مشروعیت اقلیت تنها در کنار مقوبلیت اکثریت معندار میشود...
اپوزیسیون پیش از هر فتنه گری، نیاز به انقلابی در ادبیات خود دارد!
مسئولین نظام بر اساس اختیارات ناشی از بیعت اکثریت مردم، از اختیارات قانونی خود بهره میبرند و اگر ایرادی هست در قانون است نه قانونمدارانی که هر در بحران برای مصلحت هر کاری بکنند قانونی است!
ایرادی اگر هست در قانون است و بیعت اکثریت مردم در آخرین انتخابات.
اگر این فهم حاصل شود آنوقت راهش وجود دارد!
آیا هوشی در اپوزیسیون هست که بداند با چه ادبیاتی باید وارد میدان شود؟
هست؟ یا میخواهد همچنان آتشبیاری رایگان برای آتش به اختیاران باشد؟!
هیهات
نوشداروی پس از مرگ سهراب.
آیا در دقیقه‌ی 90؟
اونم راهکار #طبرزی ؟!!!!!!!
1) هر چند مهم نیست که بارها این طرح را پیشنهاد کردم و به روی مبارک نیاوردید!
با این حال تیتر زدید: #راهکار_طبرزی ؟... خیر! شما اولین نفر نبودید! اما هم مهم نیست و هم هست! مهم نیست چون مهم نتیجه است و اعتبار نام نیست! اما مهمه چون کسی که بتونه در دقیقه 90 با ادبیات تنش آفرین، یک طرح مشالمت آمیز رو به نام خودش بکنه، اونم با ادبیاتی که بیشتر آتشبیاریه برای آتش به اختیاران، در واقع باید از عقوبتش ترسید! اون داره جا پای خودش رو برای روز مبادا که باید ازش ترسید سفت میکنه! ایکاش این طرح مشالمت آمیز رو نابودش نکنند!
2) اما به تاریخ این طرح در عکس در سال گذشته و لینکهای مکرر ذیل متن، و طرحهای مشابه مسالمت آمیز چنین طرحی در انتخابات 96 و پیشتر عنایت کنید...!
آیا تریبون‌ها خفت شده‌اند؟ و یا هوش سیاسی اپوزیسیون همینقدر است؟!
حالا باز هم دیر نشده!
به جای کشاندن ملت در بن بست بدون مجوز کوچه پس کوچه های سرکوب، نظام از مردم برای حضور در نماز جمعه ها دعوت میکند میتوان بصورت مسالمت آمیز به حواشی همین نماز جمعه های امن و دارای مجوز در تمام شهرستانها مراجعه کرد و مثل یک شهروند متمدن بدون خشونت و فحش و شعار مرگ، برای کم شدن بار 80 میلیون فر بر دوش یک نفر، تقاضای انتقال قدرت تصمیم سازی سرنوشت 80 میلیون توسط یک نفر را به تمام مردم، طلب کرد!
تا کی ملت باید از مجوز نسل گذشته، مفتخوری کند!
یکی سرنوشت بسازد و بار سنگین مسئولیتش را متقبل شود و سرکوفتش را نظام تحمل کند؟!
مردم خود باید دست از مفتخوری بردارند و خود بخواهند که حاکم شرنوشت خویش باشند!
و راه بیان آن بصورت پراکنده نیست که امنیت مملکت از هم بپاشد و عده ای قربانی شوند!
نظام خدمتگزار که همواره از شعارهای مردم میگوید و خود را پیرو مردم میداند، حتما اگر این تقاضاهای بنیادی بصورت مدنی بیان شود از آن استقبال خواهد کرد!
اما متاسفانه بعلت سرماخوردگی مزمن، عزمی از سوی اپوزیسیون انقلابی و پرخاشجو و نفرت پراکن نیست! میتوان با آغوش مهر تغییرات بنیادی را طلب کرد و در کنار اقلیت در میدانهای امن برای اکثریت خود اعتبار و مقبولیت خرید...مشروعیت اقلیت تنها در کنار مقوبلیت اکثریت معندار میشود...
اپوزیسیون پیش از هر فتنه گری، نیاز به انقلابی در ادبیات خود دارد!
مسئولین نظام بر اساس اختیارات ناشی از بیعت اکثریت مردم، از اختیارات قانونی خود بهره میبرند و اگر ایرادی هست در قانون است نه قانونمدارانی که هر در بحران برای مصلحت هر کاری بکنند قانونی است!
ایرادی اگر هست در قانون است و بیعت اکثریت مردم در آخرین انتخابات.
اگر این فهم حاصل شود آنوقت راهش وجود دارد!
آیا هوشی در اپوزیسیون هست که بداند با چه ادبیاتی باید وارد میدان شود؟
هست؟ یا میخواهد همچنان آتشبیاری رایگان برای آتش به اختیاران باشد؟!
هیهات
No comments:
Post a Comment